 |
RODNYJA VOBRAZY
|
|
Vobrazy miłyja rodnaha kraju,
Smutak i radaść maja!..
Jakub Kołas
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Śvietłaje pamiaci Ŭładzisłava Epimach-Šypiły
|
Zdalok ad rodnaj starany,
Ad biełaruskich niŭ i chat,
Jon žyŭ, jak kvietka na miažy,
Jakuju chvošča doždž i hrad.
Jon žyŭ i Baćkaŭščynie ŭściaž
Nie pakidaŭ – jak moh – słužyć,
Dušu i serca addavaŭ,
Pakul nia stleła žyćcia nić.
Da samaj strašnaje pary,
Što nam jaho ŭziała na viek,
Jon byŭ zaŭsiody i dla ŭsich
Hramadzianin i čałaviek.
Dla Biełarusi, jak umieŭ
I skolki siły mieŭ słužyŭ,
I nie čakaŭ sabie nahrad,
Adno radzimym słovam žyŭ.
Lubiŭ jaho, paciechu ŭ im
I vieru krepkuju ŭ im mieŭ,
Na słužbu viernuju jamu
Astatak siłaŭ nie žaleŭ.
Artystam budučy dušoj,
Krasu jon rodnu prasłaŭlaŭ:
Sa sceny rodnuju ziamlu
I słova rodnaje ŭschvalaŭ.
A sam... Nia rvaŭsia k słavie jon,
Pachvalnych himnaŭ nie žadaŭ;
Pacichu miž bratoŭ išoŭ,
Ab dolu lepšuju ich dbaŭ.
Nie začyniaŭ svaich dźviarej
Dla svajaka i čužaka;.
Paciechu sumnamu ŭmieŭ dać
I nadaryci biedaka.
Siahońnia tut, u čužynie,
Jaho anielskaja duša,
U žalbie kidajučy ŭsich,
U kraj niaznany adyšła.
Śpi, hramadzianin dobry naš,
Chaj budzie kvietkami ziamla,
Jak kvietkaj miłaju dla nas
Ty byŭ, harotnik za žyćcia.
Chaj nad mahiłkaju tvajoj
Vandroŭna ptuška zapiaje,
A sonca jasnaje ź niabios
Svajo pramieńnie viečna lje.
Chaj volny viecier daniasie
Sumnuju viestku ŭ rodny kraj,
Što syn jaho adzin jašče
Ŭ čužynie vybyŭ ŭ lepšy raj.
Śpi, hramadzianin dobry naš,
I sny ščaśłiviejšyja śni,
Čym tyja, što mieŭ u žyćci,
Ad rodnaj vyrvany ziamłi.
1914
|
|
|
|
Padabajecca
Nie padabajecca
|
|
|
2009–2020. Biełaruś, Miensk.
|
|
|
